Volgevreten

Vanmorgen, na mijn zelf opgelegde verplichting om tenminste een half uur te zwemmen, ben ik even naar de markt gegaan om te zien of er bij de viskraam nog iets interessants was. Dat was niet geheel vanzelfsprekend, want toen ik uit het zwembad liep en de chloorlucht achter mij liet, snoof ik reeds de aangename geur van gebakken vis op van de viskraam die meer dan 200 meter verderop op de markt stond. 

Die geur heeft op mij een onweerstaanbare aantrekkingskracht en ondanks de regen - ik moest er naar toe lopen, want het hele terrein rondom het zwembad ligt op de schop - ging ik dus naar de markt.
Behalve de bekende vissoorten die ik reeds als kind had leren kennen, lagen er nu ook tal van vissen die vroeger Jan Hoek  in zijn viskar niet had, en die je zelfs op de Leidse Markt niet zag.


Jan Hoek kwam eens in de week met zijn bakfiets door de Lange Steeg en vrijwel altijd zal moeder Geert wel wat gekocht hebben. Ongetwijfeld zal ze eerst goed gekeken hebben of de vis wel vers was, of de ogen nog helder waren en de slijmhuid mooi vochtig. En natuurlijk was de vis te duur. Maar dat zal Jan Hoek wel geweten hebben.
Helaas had ik soms het twijfelachtige genoegen door moeder op zaterdag naar de Leidse markt gestuurd te worden om vis te gaan kopen bij Dirk Harteveld - en vooral niet bij een ander.
"En kijk of de poon wel rood is, laat je geen grijze in je klauwen douwen."
"Kijk of de schelvis wel de petrusgreep heeft en laat je geen wijting in je klauwen douwen." Ja, bij de aankoop van vis had je geen handen maar klauwen. 
Goed, bij Lammert de Graaf en Zonen lag vandaag niet alleen het gewone spul als schol en schelvis, maar ook horsmakreel, tarbot, tong en griet.
Daarom wilde ik nu wel eens griet proberen. Was net zo duur als schol, d.w.z. € 5,00 de kilo vuil. Zoals gebruikelijk rekende ik het nog snel even om in guldens, want dat weerhoudt mij er soms van om een te snelle aankoop te doen. Maar dat hield me vandaag ook niet tegen. Twee vissen leek me iets te weinig, want als ik vis eet, wil ik ook vis eten. Dus kocht ik drie grieten, 2034 gram.  Natuurlijk viel er aardig wat van af, want die beesten hebben heel grote koppen, maar er bleef toch flink wat over toen ze schoongemaakt waren. 
Mijn echtgenote  meende, dat ze er aan één meer dan genoeg zou hebben, dus kreeg ik er twee: één gebakken en één gestoofd.

Een paar lekkere grieten

Heel wijselijk had Anne-Marie er maar geen aardappelen of iets dergelijks bij klaargemaakt, alleen salade.
Toen ik de gebakken griet op had, was ik eigenlijk wel verzadigd, maar ik had gezegd dat ik er best twee op zou kunnen, en daarom ben ik ook maar aan de gestoofde begonnen. Nou, ik heb hem weggewerkt, maar zei ter afsluiting wel, gelijk Johannes Leendert dan placht te zeggen: Je zou je de schompes vreten!